DNA (kwas deoksyrybonukleinowy) – czyli nośnik informacji genetycznych w każdym organizmie.
Zapisane w nim informacje mówią o tym, jak wyglądamy czy jakie cechy odziedziczyliśmy po swoich przodkach.
Ta mała cząsteczka znajduje się w jądrze komórki. Jest zbudowana z jeszcze mniejszych elementów – nukleotydów.
Budowa nukleotydu w DNA:
– cukier pięciowęglowy (deoksyryboza)
– reszta kwasu fosforowego
– jedna z zasad azotowych:
PURYNOWE:
- adenina
- guanina
PIRYLIDYNOWE - tynina
- cytozyna
DNA składa się z tak zwanej „podwójnej chelisy” czyli dwóch nici, które są skręcone w spiralę. Między nimi łączą się zasady azotowe, dzięki czemu cała struktura się nie rozpada.
W jednej komórce mieści się około dwóch metrów nici DNA. Jak to możliwe? Jest ono odpowiednio dopasowane do jej rozmiarów, czyli zwinięte. Dzieje się tak za pomocą białek.
DNA w połączeniu z białkami stanowi chromatynę. Najbardziej upakowaną formą chromatyny jest chromosom.
Człowiek posiada czterdzieści sześć chromosomów. Gdyby któregoś z nich zabrakło lub wystąpiłyby „nadprogramowo”, nastąpiłaby wtedy mutacja. Dlatego właśnie każdy gatunek ma z góry przypisaną do siebie ich liczbę.